Διεισδύουν στο έδαφος και το νερό, απελευθερώνονται και «ταξιδεύουν» μέσα από τον αέρα και καταλήγουν στην τροφική αλυσίδα επιδρώντας αρνητικά στην ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον.
Τα μικροπλαστικά και νανοπλαστικά βρίσκονται σχεδόν παντού, με επιστήμονες να τα έχουν εντοπίσει ακόμα και στον πλακούντα, ενώ συνδέονται, μεταξύ άλλων, με παθήσεις του αναπνευστικού, του γαστρεντερολογικού συστήματος και φλεγμονές.
Σύμφωνα με διεθνή μελέτη που δημοσιεύθηκε στο PNAS τα επιβλαβή σωματίδια μπορούν να απειλήσουν και την επισιτιστική ασφάλεια.
Όπως αναφέρουν οι ερευνητές η υψηλή συγκέντρωση μικροπλαστικών μπορεί να φέρει 400 εκατ. ανθρώπους στα πρόθυρα της πείνας μέσα στα επόμενα 20 χρόνια.
Πώς μπορεί να συμβεί αυτό; Οι ειδικοί εξηγούν ότι τα σωματίδια απενεργοποιούν την παραγωγική ικανότητα των φυτών.
Οι ειδικοί κατέληξαν στο συμπέρασμα αυτό αναλύοντας περισσότερα από 3.200 δεδομένα σχετικά με καλλιέργειες και με τη βοήθεια υπολογιστικού μοντέλου προέβλεψαν ότι τα μικροπλαστικά είναι πιθανό να οδηγήσουν σε μείωση της φωτοσύνθεσης ακόμα και κατά 7-12% σε χερσαία φυτά, θαλάσσια φύκια και άλγη γλυκού νερού.
Τη στιγμή που τα σωματίδια στέκονται εμπόδιο στη φωτοσύνθεση, εκτιμάται ετήσια απώλεια της παγκόσμιας παραγωγής δημητριακών από 4,11 έως 13,52%, ενώ η μείωση της πρωτογενούς παραγωγικότητας στους ωκεανούς σε ποσοστό μεταφράζεται σε απώλεια 1,47-34,15 εκατομμυρίων τόνων δεσμευμένου άνθρακα ετησίως.
«Η μείωση αυτή εκτιμάται ότι θα προκαλέσει ετήσια απώλεια 109,73-360,87 εκατ. τόνων στη φυτική παραγωγή και 1,05-24,33 εκατ. τόνων στην παραγωγή θαλασσινών», αναφέρει η έκθεση και προσθέτει ότι αν περιοριστούν τα επίπεδα μικροπλαστικών κατά 13%, οι απώλειες αυτές θα μπορούσαν να μετριαστούν κατά 14,26-46,91 εκατ. τόνων στις καλλιέργειες και κατά 0,14-3,16 τόνων στα θαλασσινά.
Οι ερευνητές εξηγούν ότι τα ευρήματά τους αναδεικνύουν την άμεση ανάγκη για αποτελεσματικές στρατηγικές μετριασμού των πλαστικών και παρέχουν πληροφορίες στους επιστήμονες και τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής για τη διασφάλιση των παγκόσμιων αποθεμάτων τροφίμων.
Βέβαια, μερίδα της επιστημονικής κοινότητας επισημαίνει πως δεν έχουν όλα τα μικροπλαστικά το ίδιο μέγεθος και τον ίδιο αντίκτυπο στη φωτοσυνθετική ικανότητα των φυτών.
Για παράδειγμα, ο Φλόριαν Μους, φυσιολόγος φυτών στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ, σύμφωνα με το Science Media Center, ανέφερε σχετικά με την έκθεση ότι τα ευρήματα είναι «υποθετικά», συμπληρώνοντας πως μπορεί να μειώνεται η φωτοσύνθεση, ωστόσο η τελική «βιομάζα του φυτού και η απόδοση μπορεί να παραμείνουν αμετάβλητες, απλώς να καθυστερήσουν».
Αντίστοιχα ο καθηγητής Ρίτσαρντ Λάμπτι, ερευνητής στο Εθνικό Κέντρο Ωκεανογραφίας του Σαουθάμπτον έκανε λόγο για «υπερβολικές εικασίες σχετικά με τις επιπτώσεις της πλαστικής μόλυνσης στην πρωτογενή παραγωγικότητα και τις προμήθειες τροφής. Οι επιπτώσεις μιας μείωσης της πλαστικής μόλυνσης είναι ακόμη πιο υποθετικές».
newmoney.gr
