Το Thess Press Athletic Stories κάνει… ποδαρικό την νέα χρονιά με μια πραγματικά μοναδική ιστορία. Στο τέλος του 2021 συνέβη μια απίστευτη κίνηση, το fair play της χρονιάς θα μπορούσε να πει κάποιος.
Ο αθλητής του Ερμή Σχηματαρίου Παναγιώτης Τζαβέλλας ένας άνθρωπος με ειδικές ικανότητες μπήκε στο κλειστό, έπαιξε και σκόραρε. Για τους ανθρώπους του Ερμή όμως όπως θα δείτε και παρακάτω αυτό που έγινε δεν είναι τίποτα παραπάνω από κάτι αυτονόητο, Αυτό θέλησαν να «ακουστεί» με την κίνηση τους και όλοι χωρίς εξαίρεση αυτό μου τόνισαν. Και αυτό θα δείτε στα λεγόμενα τους παρακάτω που μου εξιστορούν πως συνέβη η πολύ όμορφη αυτή κίνηση το απόγευμα της 19ης Δεκεμβρίου στο γήπεδο μπάσκετ του Σχηματαρίου.
Το 2021 ήταν μια χρονιά περίεργη και δύσκολη για όλους σίγουρα. Δεύτερη χρονιά με τον κορονοϊό να έχει εισβάλλει στις ζωές μας για τα καλά ξεχάσαμε βασικά πράγματα ψάχναμε διεξόδους και όμορφες στιγμές για να ξεπεράσουμε την «μαυρίλα» γύρω μας.
Μια τέτοια λοιπόν παρουσιάστηκε, ίσως η πιο όμορφη της χρονιάς, σε έναν αγώνα μπάσκετ και πιο συγκεκριμένα σε αγώνα για την Β’ Εθνική μεταξύ του Ερμή Σχηματαρίου και του ΓΑΣ Μελίκης στις 19 Δεκεμβρίου του 2021.
Τι συνέβη εκεί; Ο αθλητής του Ερμή Σχηματαρίου ο Παναγιώτης Τζαβέλλας πέτυχε το πρώτο του καλάθι με την ομάδα και αποθεώθηκε από όλους, προπονητές αντιπάλους, τους οπαδούς αλλά και τους διαιτητές όπως μπορείτε να δείτε παρακάτω.
Τι το ιδιαίτερο έχει αυτό όμως; Ο μπασκετμπολίστας του Ερμή Σχηματαρίου είναι ένας άνθρωπος που έχει κάποιες ειδικές ικανότητες. Κάτι που δεν τον εμποδίζει βέβαια να ασχολείται με την μεγάλη του λατρεία το μπάσκετ.
Ο Παναγιώτης λοιπόν αποτελεί πρότυπο και έμπνευση για όλους στον Ερμή και αυτό εισέπραξα και εγώ μιλώντας τόσο με τον πρόεδρο της ομάδας, τον κύριο Θεοφάνη Φλώτσιο όσο και με τρεις συμπαίκτες του Παναγιώτη οι οποίοι χωρίς υπερβολή, αποθέωσαν τον συμπαίκτη τους για όσα τους έχει «διδάξει» και όσα μαθαίνει καθημερινά.
Το σημαντικότερο όμως και αυτό που μου τόνισαν όλοι χωρίς εξαίρεση στην ομάδα είναι πόσο σημαντικός είναι ο Παναγιώτης για το ρόστερ του Ερμή Σχηματαρίου και το γεγονός ότι πραγματικά τον θεωρούν ίσο μέλος της ομάδας. Και αυτό το έχει καταφέρει επάξια ο ίδιος καθώς δεν έχει αφήσει στιγμή την ομάδα και είναι πάντα εκεί δίπλα στους συμπαίκτες του.
Αλλά ας πάμε καλύτερα να δούμε τι μας είπαν οι άνθρωποι που βοήθησαν τον συμπαίκτη τους, τον πρωταγωνιστή αυτής της ξεχωριστής ιστορίας, Παναγιώτη Τζαβέλλα να πραγματοποιήσει το παιδικό του όνειρο, παίζοντας σε έναν αγώνα και σκοράροντας τους πρώτους του πόντους.
**Συνέντευξη στον Αλέξανδρο Παπαϊωάννου
-Ήταν μια κίνηση που την είχατε αποφασίσει πριν το παιχνίδι ή σας ήρθε εκείνη την στιγμή; Και πως το οργανώσατε;
Λ. Ζαρμακούπης: Από την αρχή της χρονιάς λέγαμε στην ομάδα, ότι θα ήταν ωραίο σε έναν αγώνα μας να κατέβει ο Παναγιώτης στην 12αδα. Ήταν ευκαιρία καθώς η Μελίκη ήρθε στον αγώνα μας με πάρα πολλές απουσίες και έτσι ο Παναγιώτης ντύθηκε κανονικά με την ομάδα. Τα προπονητικά team των 2 ομάδων συνεννοήθηκαν και οργάνωσαν αυτήν την κίνηση. Επίσης, όλοι οι παίκτες θέλουμε να ευχαριστήσουμε θερμά το σωματείο του ΓΑΣ Μελίκης που βοήθησε να πραγματοποιηθεί όλο αυτό.
Δ. Δουρούκης: Ήταν μια κίνηση που έπρεπε να γίνει και το είχαμε συζητήσει μέρες πριν σε συννενόηση με την αντίπαλη ομαδα. Εν τέλει καταφέραμε να βγάλουμε αυτό που έπρεπε για να δώσουμε χαρά σε αυτό το παιδί όσο και σε εμάς που είδαμε αυτό το υπέροχο παιδί να καταφέρνει αυτό που είχε στο μυαλό του.
Π. Χατζηγιαννάκης: Από την αρχή της χρονιάς είχαμε πει ότι ο Παναγιώτης πρέπει να βρει χρόνο να παίξει γιατί πρώτα από όλα το θέλει πολύ και δεύτερον το αξίζει. Ευτυχώς η ομάδα πηγαίνει πολύ καλά και αυτό μας έδωσε την ευκαιρία ένα παιδί σαν τον Παναγιώτη να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα. Για να απαντήσω και στην ερώτηση σου λοιπόν ναι ήταν από πριν αποφασισμένο και το είχαμε οργανώσει πριν καιρό αφού ο Παναγιώτης είναι μαζί μας σε κάθε προπόνηση και προετοιμάζεται για αυτές της στιγμές.
-Πως είναι να έχετε συμπαίκτη στην ομάδα σας ένα παιδί με ειδικές ικανότητες, καθώς είναι κάτι που το βλέπουμε πολύ σπάνια, ιδιαίτερα σε τέτοιο επίπεδο;
Λ. Ζαρμακούπης: Ο Παναγιώτης είναι ένα παιδί που ζει και αναπνέει για το μπάσκετ. Δίνει το παρόν στις προπονήσεις, συμμετέχει στις ομιλίες της ομάδας, στις πλάκες που κάνουμε κλπ. Δεν είναι κάποιος διαφορετικός από εμάς, είναι μέλος της ομάδας μας όπως όλοι.
Δ. Δουρούκης: Ένα παιδί με τις ειδικές ικανότητες του Παναγιώτη είναι κίνητρο για πολλά πράγματα όπως το να μην παρατάς τα όνειρα σου γιατί ποτέ δεν ξέρεις πότε θα σου ανοίξει μια πόρτα ή θα σου δοθεί η ευκαιρία που θέλεις. Δείχνει ότι όλοι έχουμε μια θέση στον αθλητισμό αν το αγαπάμε ανεξαρτήτου πόστου, αλλά και τι ψυχική δύναμη μπορεί να κουβαλήσει ένα παιδί που η χαρά του είναι μόνο το ότι ήταν στο κλίμα και σε κάθε προπόνηση της ομάδας. Φανταστείτε όταν έβαλε το καλάθι πως ένιωσε! Είναι κίνητρο η συνύπαρξη με τον Παναγιώτη γιατί σου μαθαίνει ότι όλοι μπορούμε να πετύχουμε εάν το πιστεύουμε πραγματικά όσο και αν είναι οι μέρες όλο και πιο δύσκολες.
Π. Χατζηγιαννάκης: Η αλήθεια είναι πως το βλέπουμε πολύ σπάνια ένα τέτοιο γεγονός και ειδικά σε τόσο υψηλές κατηγορίες δεν το βλέπουμε ποτέ. Ο Παναγιώτης είναι μέρος της παρέας που έχει δημιουργηθεί στην ομάδα και μην σου πω ότι έχει το περισσότερο πάθος από όλους και προσωπικά εμένα αυτό μου δίνει κίνητρο.
-Ποια ήταν τα συναισθήματα σας όταν είδατε τον Παναγιώτη να πετυχαίνει τελικά το καλάθι;
Λ. Ζαρμακούπης: Τα συναισθήματα μας εκείνη την στιγμή δεν περιγράφονται. Από τα βίντεο και τις φωτογραφίες μπορεί κάποιος να καταλάβει τι έγινε εκείνη την στιγμή, αλλά σίγουρα δεν θα νιώσει όπως νιώσαμε εμείς. Η χαρά και η έκφραση στο πρόσωπο του Παναγιώτη είναι κάτι που δεν θα ξεχάσουμε όσοι βρισκόμασταν στο κλειστό εκείνη την μέρα.
Δ. Δουρούκης: Η συγκίνηση για μένα προσωπικά ήταν μεγάλη. Όσο και για τους συμπαίκτες μου ήταν κάτι απίστευτο κάτι που μας γέμισε ελπίδα και μεγάλη χαρά μόλις το είδαμε μακάρι να έχουν όλες οι ομάδες το ίδιο σκεπτικό για τέτοια παιδιά που δεν είναι παιδιά με ειδικές ανάγκες αλλά ξεχωριστά παιδιά με ανιδιοτελή αγάπη προς τον άνθρωπο και το άθλημα που αγαπάνε.
Π. Χατζηγιαννάκης: Τα συναισθήματα μου την στιγμή του καλαθιού ήταν χαρά και συγκίνηση. Όταν τον είδα να πετυχαίνει τους πρώτους πόντους του και να με κοιτάει πανηγυρίζοντας νομίζω εκεί κατάλαβα πόσο σπουδαίο ήταν αυτό που κάναμε καθώς μέχρι εκείνη την στιγμή δεν το είχα καταλάβει. Μην ξεχνάμε βέβαια πως όλα αυτά δεν θα είχαν γίνει χωρίς τον Κ. Οικονόμου (προπονητής του Ερμή Σχηματαρίου) ο οποίος είναι ο κύριος αυτουργός αυτής της προσπάθειας. Η σχέση του Παναγιώτη με τον Κ. Οικονόμου φαίνεται και στο βίντεο που μόλις σκοράρει τρέχει να τον αγκαλιάσει.
-Είναι η πιο όμορφη ασίστ που έχεις δώσει μέχρι τώρα στην καριέρα σου;
Π. Χατζηγιαννάκης: Σίγουρα ήταν η πιο όμορφη και η πιο σημαντική ασίστ που έχω δώσει μέχρι τώρα. Σίγουρα θα υπάρξει και ομορφότερη ασίστ όταν ο Παναγιώτης θα ξανα σκοράρει μακάρι να μπορέσω να του την δώσω εγώ και αυτήν.
Και φυσικά τίποτα απ’ όλα αυτά δεν θα γινόταν αν ο άνθρωπος που κρατάει στα χέρια του τις τύχες του Ερμή Σχηματαρίου δεν είχε αυτή την νοοτροπία που προάγει τα ιδανικά του αθλητισμού και ξεπερνάει πολλές φορές και το κομμάτι αυτό ο κ. Θεοφάνης Φλώτσιος ο πρόεδρος της ομάδας που μας μίλησε για την εξαιρετική αυτή κίνηση και τον αθλητή του Ερμή τον Παναγιώτη Τζαβέλλα.
-Από πότε βρίσκεται ο Παναγιώτης στην ομάδα και πως μπήκε σε αυτήν;
Θ. Φλώτσιος: Ο Παναγιώτης είναι μια μοναδική περίπτωση ανθρώπου. Πρόκειται για ένα παιδί που λατρεύει το μπάσκετ και βρίσκεται από πολύ μικρή ηλικία στα τμήματα της ομάδας . Η δικιά μας πεποίθηση σαν σύλλογος ήταν και είναι πότε να μην αισθανθεί ο ίδιος ότι έχει κάτι διαφορετικό από εμάς. Πρόκειται για ένα παιδί που είναι ενεργό μέλος των ακαδημιών και μάλιστα προς τιμήν του, ο προπονητής μας κ. Οικονόμου τον βάζει να κάνει κανονικά προπονήσεις με το ανδρικό. Πρόκειται για ένα παιδί που αισθάνεται απίστευτα δυνατός και ενεργός μόνο και μόνο που βρίσκεται με την ανδρική ομάδα. Να φανταστείτε μένει σαν αθλητής με πρωτοβουλία του κ. Οικονόμου καθώς κάποια στιγμή ο Παναγιώτης είχε ζητήσει να βοηθάει σαν φροντιστής και σε συζήτηση που είχαν οι δύο τους ο προπονητής μας του είπε ότι σε θέλω να βοηθάς στην ομάδα, είσαι αθλητής. Έτσι το είχαμε πει με τον Κ. Οικονόμου ότι όταν μπορέσουμε να του δώσουμε την ευκαιρία, που την κέρδισε ουσιαστικά, να αγωνιστεί στην Β’ Εθνική, εκπληρώνοντας το όνειρο του.
-Είστε ένα από τα ελάχιστα σωματεία αν όχι και το μόνο στην Ελλάδα που έχετε στο δυναμικό σας έναν αθλητή με ειδικές ικανότητες. Πως νιώθετε εσείς ως πρόεδρος γι’ αυτό αλλά και γενικότερα ως σύλλογος;
Θ. Φλώτσιος: Αυτό είναι κάτι που θα στο πω με το χέρι στην καρδιά. Εμείς δεν αισθανθήκαμε ποτέ ότι ο Παναγιώτης είναι ένα παιδί διαφορετικό από εμάς, κάτι που είναι προς τιμήν όλων των ανθρώπων που βρίσκονται γύρω από το σωματείο. Τώρα για ότι έγινε τις προάλλες στον αγώνα θέλω να πω ένα μεγάλο μπράβο αλλά και ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου στους αντιπάλους μας, παίκτες και προπονητές γιατί αν δείτε το βίντεο, τα παιδιά αυτά το χάρηκαν ίσως και περισσότερο από εμάς. Εννοείται θέλω να πω και ένα μεγάλο ευχαριστώ στους διαιτητές της αναμέτρησης.
Για εμάς λοιπόν ότι έγινε ήταν κάτι αναμενόμενο και αυτονόητο. Ποτέ δεν λέγαμε ότι έχουμε 11 παίκτες και τον Παναγιώτη. Πάντα λέγαμε ότι έχουμε 12 αθλητές γιατί θεωρούμε δεδομένο ότι τα παιδιά σε μια ακαδημία πρέπει να είναι ίσα.
-Εσείς σαν πρόεδρος είχατε γνώση για το τι πρόκειται να συμβεί στον αγώνα με αντίπαλο τον ΓΑΣ Μελίκης ή ήταν κάτι που προετοίμασαν οι παίκτες μόνο;
Θ. Φλώτσιος: Ήταν κάτι που είχαμε συζητήσει από κοινού με τον προπονητή μας τον Κ. Οικονόμου και είχαμε πει ότι κάποια στιγμή θα γίνει. Ο αγώνας εκείνης της ημέρας προσφέρθηκε γιατί η αντίπαλη ομάδα είχε απουσίες και έχουμε ούτως ή άλλως αρκετά μεγάλη διαφορά δυναμικότητας και ήταν και ο τελευταίος πριν την διακοπή των Χριστουγέννων, οπότε στην ουσία και σαν «δώρο» στον Παναγιώτη για τις γιορτινές ημέρες.
-Ποια ήταν τα συναισθήματα σας όταν είδατε τελικά τον Παναγιώτη να σκοράρει να τρέχει και να πανηγυρίζει;
Θ. Φλώτσιος: Δεν σας κρύβω ότι ακόμα και τώρα που το λέμε βουρκώνω και πραγματικά νιώθω περήφανος, γιατί έτυχε στις ημέρες που βρισκόμαστε εμείς εδώ στον Ερμή, αυτό το παιδί να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα. Σκεφτείτε λίγο, τον προπονητή μας τον Κ. Οικονόμου τον ξέρω 3 χρόνια, είναι ένας άνθρωπος πολύ δυνατός δεν τον είχα δει ποτέ να κλαίει. Εκείνη την στιγμή, λύγισε και έκλαψε όταν ο Παναγιώτης έτρεξε να τον αγκαλιάσει. Νομίζω ότι αυτό είναι κάτι που τα λέει όλα για ένταση εκείνης της στιγμής. Φυσικά δεν το συζητάμε για τους υπόλοιπους αλλά και όσους βρίσκονταν στο κλειστό εκείνη την ώρα. Μετά όταν μπήκαμε στα αποδυτήρια και ο Παναγιώτης μας ευχαρίστησε, το συναίσθημα μας ήταν κάτι που πραγματικά ακόμη και σήμερα αδυνατώ να περιγράψω με λέξεις.
Την επόμενη μέρα συναντήσαμε και τον αδερφό του, ο οποίος έκλαιγε όταν μας είδε. Αυτό που ένιωσα εγώ και όλοι λοιπόν είναι ένα συναίσθημα που είσαι ευτυχισμένος όταν το ζεις, είναι κάτι πολύ μεγάλο να χαρίζεις σε έναν άνθρωπο ένα όνειρο.
-Αν δει κάποιος τα social media της ομάδας και τις αναρτήσεις που κάνετε θα καταλάβει ότι έχετε μια ξεχωριστή και ιδιαίτερη αντίληψη για όσα πρεσβεύει το μπάσκετ και ο αθλητισμός γενικότερα και προσπαθείτε να το μοιραστείτε και με τον κόσμο. Πρόκειται για κάτι που ανταποκρίνεται στις φιλοδοξίες της ομάδας αλλά και στα προσωπικά σας πιστεύω;
Θ. Φλώτσιος: Εκατό τοις εκατό. Θεωρούμε ότι όλα ξεκινούν από τον σεβασμό. Σε συμπαίκτες, αντιπάλους και σε όσους γενικά βρίσκονται στον χώρο τον δικό μας.
Θέλω να κλείσω και λέγοντας κάτι ακόμη. Η κίνηση που έγινε για εμάς ήταν κάτι το αυτονόητο, χαίρομαι που δώσαμε τέτοια χαρά στον παίκτη μας και μας θεωρώ πολύ τυχερούς που είχαμε και την μετάδοση και καταγράφηκε αυτή η εικόνα και έγινε και γνωστή στο ευρύ κοινό.
Ευχή μου λοιπόν είναι η κίνηση μας αυτή να αποτελέσει παράδειγμα για πάρα πολλούς συλλόγους στον ελληνικό αθλητισμό.
Αυτά λοιπόν είχαν να πουν οι άνθρωποι που βοήθησαν τον αθλητή του Ερμή, Παναγιώτη Τζαβέλλα να πραγματοποιήσει το όνειρο του. Δική μας ευχή είναι να υπάρχουν και άλλοι τέτοιοι σύλλογοι όπως ο Ερμής Σχηματαρίου και ακόμη περισσότεροι άνθρωποι στον αθλητισμό που θα προωθούν τέτοιες κινήσεις με την αγάπη και την ανιδιοτέλεια που το έκαναν στο Σχηματάρι.
