Οι Θεσσαλονικείς θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν στιγμές αστείρευτου γέλιου την Τρίτη, 29 Ιουνίου, στο Θέατρο Γης. Η Σοφία Μουτίδου, σε μία live εμφάνιση με την stand up comedy «Το ασήκωτο βάρος της Ελλάδας».
Mας μιλάει αποκλειστικά στο thesspress.gr
Θέατρο σημαίνει επαφή με τον κόσμο. Μετά από έναν χρόνο αποχής –λόγω των συνθηκών- η stand up παράστασή σου ξεκινάει το ταξίδι της από τη Θεσσαλονίκη. Πώς νιώθεις; Είναι τυχαία η επιλογή αυτή;
Δεν είναι τυχαία η επιλογή. Πάντα ξεκινάω από τη Θεσσαλονίκη τις πρεμιέρες, γιατί νιώθω πολύ οικεία. Είναι το σπίτι μου, εκεί μεγάλωσα. Νιώθω πιο ασφάλεια, υπάρχει ένας κοινός κώδικας επικοινωνίας. Θα μου πεις, γιατί η υπόλοιπη Ελλάδα τί μιλάει; Άλλη γλώσσα; Όχι! Για συναισθηματική κάλυψη περισσότερο.
«Το ασήκωτο βάρος της Ελλάδας»: μία παράσταση, που η ίδια έχεις επιμεληθεί. Ποιο είναι για εσένα αυτό το «ασήκωτο βάρος»; Βάλε μας στο κλίμα του θεάματος, που πρόκειται να παρακολουθήσουμε.
Τυπικά και χιουμοριστικά, ο τίτλος συνδέεται με το σούσουρο, που έγινε με τα κιλά της Παπαρίζου στην Eurovision. Ουσιαστικά, έχει να κάνει με το υλικό βάρος. Είμαστε ένας λαός, που καταναλώνει∙ που τρώει πολύ. Προσπαθώ να δείξω στην παράσταση, ότι το γεγονός αυτό δεν είναι άμοιρο του πως σκεφτόμαστε. Δηλαδή, το ένα επηρεάζει το άλλο, δεν είναι ασύνδετα μεταξύ τους τα δύο στοιχεία. Τι μπορεί να συμβεί στη σκέψη ενός λαού, ο οποίος ενδιαφέρεται τόσο πολύ για το φαΐ του.
Έτσι, πιάνω τον Έλληνα πολίτη σε διάφορες εκφάνσεις του: με βάση την οδήγηση, τον γάμο του, το πώς ζει ως τηλεθεατής, τη θέση του στην κοινωνία. Σε διάφορες θέσεις, ως Έλληνας/Ελληνίδα πια, μεγαλωμένοι σε ένα κοινό περιβάλλον. Θέτουμε τους κώδικες από νωρίς με το κοινό. Λέμε ότι είμαστε όλοι ένα.
Οι θεματικές της παράστασης θα ανανεώνονται; Καθώς οι εξελίξεις τρέχουν, ενδεχομένως θα βλέπουμε νέες προσθήκες σε κάθε επόμενη παράσταση;
Η παράσταση γράφεται μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή κι αναπαράγεται αυτό. Ναι μεν ασχολείται με την τρέχουσα επικαιρότητα, αλλά είναι διαχρονική. Δεν την εμποδίζει τίποτα, για παράδειγμα, να ανέβει σε πέντε χρόνια από τώρα.
Υπάρχουν ένα κείμενο μόνιμα γραμμένο και μία διάδραση με το κοινό. Στο τελευταίο μπορείς να προσθέσεις πράγματα. Με αφορμή κάτι, που έχει γίνει, να ρωτήσω κάποιον και να πιάσω μία κουβέντα.
Αναφέρθηκες πριν, μερικώς, αλλά δεν μπορώ να αφήσω ασχολίαστη την αφίσα. Κρατάς μακαρόνια;
Ήταν ιδέα μίας φίλης μου. Το κάναμε να μοιάζει με αυτές τις χορδές, που κρατούσε η Παπαρίζου, για χαβαλέ. Ξεκίνησε από αυτό, δεν μένει, όμως, εκεί η παράσταση. Είναι μόνο μία αναφορά.
Θα περιηγηθείς και στην υπόλοιπη Ελλάδα; Ποιοι είναι οι επόμενοι σταθμοί;
Οι πόλεις δεν είναι πολλές. Απέφυγα να κάνω μία μεγάλη περιοδεία για πολλούς λόγους, τεχνικούς και ουσιαστικούς. Ακολουθούν η Αθήνα, το Ηράκλειο, η Κέρκυρα και τελευταία τα Γιάννενα. Να σου πω την αλήθεια, περιμένω και μία Πάτρα εμβόλιμη και μία Κύπρο, ενδεχομένως, αλλά πολύ φλου και γενικά. Αυτές, όμως, είναι κυρίως οι πέντε πόλεις. Είμαστε κι εμείς φοβισμένοι, να δούμε κι ο κόσμος πως θα κινηθεί.
Είσαι από τις πιο αγαπητές YouTubers. Παραθέτεις με μοναδικό και ευφυές τρόπο τις καθημερινές αλήθειες. Σενάριο ή αυθορμητισμός; Ποιο υπερισχύει;
Σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ. Φουλ αυθορμητισμός, σενάριο δεν υπάρχει γραμμένο. Γράφω, ίσως, κάποια points, που πρέπει να θυμηθώ. Αν και τις περισσότερες φορές δεν τον κάνω, παίρνω μία ιδέα και την τραβάω, την «ξεχειλώνω». Το μοντάζ λειτουργεί ως βοηθός. Μπορεί, για παράδειγμα, να αναπτύξω κάτι, που μετά δεν το θέλω και το κόβω. Αλλά δεν υπάρχει σενάριο, υπερισχύει ο αυτοσχεδιασμός.
Σοφία, θα έλεγες ότι το γέλιο είναι η πηγή της ζωής;
Για ‘μένα είναι πολύ σημαντικό. Όταν δεν γελάω κάτι μου λείπει. Όταν γελάω, καταλαβαίνω πόσο καλά είμαι. Με το που παίρνω κάποιον φίλο τηλέφωνο και είναι το ίδιο «βλάκας» με ‘μένα και γελάμε, όταν η πρώτη μας επικοινωνία, δηλαδή, είναι το γέλιο, αυτό είναι αναντικατάστατο. Σαν θεατής θεαμάτων δεν είμαι εύκολη, είμαι λίγο «στριμμένη». Στη ζωή μου, όμως, γελάω πολύ. Και κλαίω βέβαια.
Τέλος, υπάρχουν κάποια ανακοινώσιμα σχέδια για τον χειμώνα; Θα σε δούμε, πιθανώς, στους τηλεοπτικούς δέκτες και πάλι;
Υπάρχουν δυο τρία πράγματα, που κυλάνε σαν ιδέες. Δεν είναι ανακοινώσιμα, όχι για να μην «ματιαχτούνε», αλλά γιατί είναι φλου ακόμη. Υπάρχουν κάποια πλάνα στο θέατρο και στην τηλεόραση. Αλλά έτσι όπως είναι τα πράγματα, είναι χαζό και να πεις και να υποσχεθείς και να δεσμευτείς. Δεν μπορείς να προβλέψεις κάτι ούτε να προνοήσεις. Βλέποντας και κάνοντας. Υπάρχουν, όμως. Ευτυχώς έχω προτάσεις.
