Ευρύτερες διαστάσεις που ξεπερνούν τα όρια της δημοσκοπικής της απήχησης εκλαμβάνει η εσωκομματική κρίση στη Νέα Αριστερά, γυρίζοντας το χρόνο πίσω στο 2015. Με την ηγετική ομάδα (Χαρίτσης, Αχτσιόλου, Ηλιόπουλος) να χάνει τους συσχετισμούς στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος, μια άλλη ημέρα -και μάλλον δυσοίωνη- ξημέρωσε για την Πατησίων, η οποία συμπιέζεται ώρα με την ώρα ακόμη περισσότερο από το δυνάμει «κόμμα Τσίπρα».
Αν και το τελευταίο δεν υπάρχει προς το παρόν στον εκλογικό ορίζοντα, εντούτοις τα όσα συνέβησαν στη διάρκεια του Σαββατοκύριακου στην Κεντρική Επιτροπή της Νέας Αριστεράς, προμηνύουν ένα άδηλο μέλλον για το κόμμα, το οποίο οδεύει σε οριακές καταστάσεις.
Συγκεκριμένα, τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής της Νέας Αριστεράς καταψήφισαν την εισήγηση του Προέδρου του κόμματος, Αλέξη Χαρίτση, ο οποίος με την σειρά του προ(σ)κάλεσε το σώμα σε εσωκομματικό δημοψήφισμα, με ζητούμενο την συνεννόηση των προοδευτικών δυνάμεων, αλλά και ένα «κοινό ψηφοδέλτιο της Πληθυντικής Αριστεράς».
Εντούτοις, επικράτησε η θέση που εξέφρασαν από κοινού ο Γραμματέας της Νέας Αριστεράς, Γαβριήλ Σακελλαρίδης με στελέχη της «Ομπρέλας» (Σκουρλέτης, Τσακαλώτος κα), οι οποίοι φέρονται να μην προκρίνουν σε αυτή τη φάση το ζήτημα των συνεργασιών, εκτιμώντας ότι κάτι τέτοιο οδηγεί την Νέα Αριστερά μαθηματικά στη διάσπαση.
Αν και επίδικο για την πλειοψηφία του κόμματος, όπως αυτή εκφράστηκε στην Κεντρική Επιτροπή, αποτελεί μια ριζοσπαστική έκφραση της Αριστεράς, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι διατεθειμένη σε οδυνηρούς πολιτικά συμβιβασμούς, για να συμπράξουν για παράδειγμα με το ΜέΡΑ25 του Γιάνη Βαρουφάκη.
Αντίθετα, πολλά από τα κορυφαία στελέχη της Νέας Αριστεράς αισθάνονται ότι μια απόφαση περί συμμαχιών θα φέρει το κόμμα σε κατάσταση ρευστοποίησης, επιταχύνοντας δραματικά τις εξελίξεις για το χώρο, αν και το ευκταίο είναι να διατηρηθεί ο «χώρος του παλιού Συνασπισμού» ως ιδεολογική και πολιτική σταθερά.
Υπό αυτό το πρίσμα, ο «Νέστωρας» του χώρου, Θοδωρής Δρίτσας ζήτησε ένα άτυπο εσωκομματικό μορατόριουμ μέχρι το Προγραμματικό Συνέδριο, για να προλάβει τυχόν διάλυση εν κινήσει για τη Νέα Αριστερά, ιδίως όταν κλιμακώνονται οι εμφανίσεις του πρώην πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα.
Στο «φουλ» οι μηχανές
Με εμφανή την ανανέωση στην επικοινωνιακή και πολιτική του αισθητική, ο πρώην πρωθυπουργός κλιμακώνει καθημερινά την «ολική επαναφορά» του, καθώς συνεργάτες του δημοσιοποίησαν χθες ένα βίντεο από τα… πιεστήρια, ως… πειστήριο της τελικής ευθείας, στην οποία βρίσκεται το βιβλίο του, το οποίο, κατά πληροφορίες, δεν παραβλέπει το ρόλο που διαδραμάτισαν τα τελευταία χρόνια πολλά από τα σημερινά στελέχη της Νέας Αριστεράς.
Υπό αυτήν την έννοια, για αρκετούς στην Νέα Αριστερά μοιάζει ακατάληπτη η σπουδή επίλυσης του ζητήματος των συνεργασιών, καθώς μια ρευστοποίηση του κόμματος, η οποία φαντάζει κάτι περισσότερο από πιθανή, δεν εκβάλλει αναγκαστικά στις όχθες του «κόμματος Τσίπρα». Πολύ περισσότερο, όταν στο βιβλίο του πρώην πρωθυπουργού περιλαμβάνονται γεγονότα και ντοκουμέντα για τη χρονική περίοδο μετά το 2019 και έως σήμερα.
Την ίδια στιγμή, ο Αλέξης Τσίπρας κρατά «ζεστούς» τους πολιτικούς του φίλους, τροφοδοτώντας τη δημόσια συζήτηση σε καθημερινή πλέον βάση με υλικό από το βιβλίο του, ξεδιπλώνοντας σε ένα δεύτερο επίπεδο την προγραμματική του πρόταση για την επόμενη μέρα.
Μιλώντας σήμερα, για πρώτη φορά αναλυτικά για την συγγραφή της «Ιθάκης», ο κύριος Τσίπρας εξηγεί σε συνέντευξή του πως «η Ιθάκη δεν είναι ένας προορισμός, είναι ένα ταξίδι αέναο. Και αυτό αφορά τον καθένα από εμάς. Γιατί όλοι μας βιώνουμε τις δικές μας Οδύσσειες και έχουμε τις δικές μας Ιθάκες».
Ειδικότερα, στο podcast, που αναμένεται να δοθεί στη δημοσιότητα σήμερα και περιλαμβάνει μια συζήτηση με τον Αιμίλιο Χειλάκη και τον Σπήλιο Λαμπρόπουλο, ο Αλέξης Τσίπρας μιλά για πρώτη φορά για την Ιθάκη και παρουσιάζει τον σκελετό του βιβλίου του, ενώ εξηγεί τι τον ώθησε να το γράψει, γι’ αυτά που τον ενέπνευσαν αλλά και για αυτά που τον δυσκόλεψαν».
«Συλλογική περιπέτεια»
«Η Ιθάκη έχει να κάνει και με την πολιτική. Έχει να κάνει με την Αριστερά, έχει να κάνει με την κοινωνία, έχει να κάνει με τους κοινωνικούς αγώνες, την εξέλιξη του κόσμου» σημειώνει ακόμα ο κ. Τσίπρας στο απόσπασμα που προδημοσίευσε και προσθέτει πως «δεν σταματάει, αυτό δεν σταματάει ποτέ».
«Και η Ιθάκη είναι περίπου σαν τον σοσιαλισμό που λέγαμε παλιά, ότι όσο πηγαίνεις προς τα εκεί, τόσο θα απομακρύνεται. Σαν τον ορίζοντα που όσο πηγαίνεις τόσο απομακρύνεται. Υπό αυτή την έννοια έχει και μια φιλοσοφική αξία ο τίτλος που επέλεξα. Τον επέλεξα βέβαια εδώ και ένα εξάμηνο, έχοντας δομήσει το βιβλίο και έχοντας συνειδητοποιήσει τελικά πως υπάρχει ένα αλληγορικό πεδίο όλων όσων ζήσαμε σαν περιπέτεια συλλογική και η περιπέτεια που έχει ο κάθε άνθρωπος παλεύοντας, διεκδικώντας, ελπίζοντας, κάνοντας όνειρα και κατακτώντας κάποια από αυτά», καταλήγει ο κύριος Τσίπρας.
