Υπό κανονικές συνθήκες, όταν ένας πρωθυπουργός ανεβαίνει στη Θεσσαλονίκη για να εγκαινιάσει τη ΔΕΘ, η αξιωματική αντιπολίτευση ανοίγει όλη τη γκάμα της κριτικής της προς την κυβέρνηση κι επιδιώκει να συσπειρώσει γύρω της όσο το δυνατόν ευρύτερα στρώματα δυσαρεστημένων πολιτών.
Όχι φέτος! Σήμερα το απόγευμα ο Κυριάκος Μητσοτάκης εκφωνεί την εναρκτήρια ομιλία της 88ης ΔΕΘ και περιγράφει τους κυβερνητικούς στόχους τη νέα αυτή περίοδο, ενώ επτά ώρες νωρίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ, αντί να είναι στους δρόμους και να οργανώνει τις διαμαρτυρίες για τις πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας, έχει προγραμματίσει συνεδρίαση της Κεντρικής επιτροπής για να συζητήσει -και μάλλον να πάρει αποφάσεις- για το αν θα υπάρξει νέα προσφυγή στη λαϊκή βάση του κόμματος (ή ό,τι έχει απομείνει από αυτήν) για επαναβεβαίωση της ηγεσίας Κασσελάκη ή αντικατάστασή του.
Πολλοί πιστεύουν ότι η συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής που αρχίζει σήμερα και τελειώνει αύριο (καλώς εχόντων των πραγμάτων…) θα αποτελέσει την κορύφωση του εσωκομματικού δράματος στον ΣΥΡΙΖΑ και ότι μετά η κατάσταση θα αποκλιμακωθεί. Δυστυχώς για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τα πράγματα δεν είναι έτσι.
Τι θα γίνει στην Επιτροπή
Συγκλίνουσες πληροφορίες από το εσωτερικό των διαφόρων ομάδων, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι έστω και με λίγες ψήφους διαφορά, η Κεντρική Επιτροπή θα αποδεχθεί την εισήγηση Κασσελάκη και το κόμμα θα πάει σε καταστατικό Συνέδριο, αντί της εκλογής ηγεσίας.
Αυτό, όμως, δεν λύνει το πολιτικό πρόβλημα, ιδιαίτερα αν οι συσχετισμοί στην Κεντρική Επιτροπή δείξουν ελαφρά, μόνο υπεροχή της πλευράς Κασσελάκη.
Πλειοψηφία με λίγες ψήφους κι όχι μια καθαρή τοποθέτηση της Κεντρικής Επιτροπής γύρω από το ζήτημα ηγεσίας που έχει ανακύψει, μάλλον θα παρατείνουν την εσωστρέφεια και την παραλυτική εσωκομματική αντιπαράθεση, παρά θα οδηγήσουν σε κάποιου είδους πολιτική κάθαρση.
Το μεγάλο πρόβλημα
Στις κατ’ ιδίαν συνομιλίες τους, οι πάντες στον ΣΥΡΙΖΑ συμφωνούν ότι το μεγάλο πρόβλημα στο εσωτερικό του κόμματος δεν θα επιλυθεί με οριακές πλειοψηφίες, αλλά με καθαρές λύσεις που θα αποδεικνύουν τις πραγματικές προθέσεις της ηγεσίας, είτε αυτές είναι να ενσωματωθούν οι διαφωνούντες με σύνθεση απόψεων και προτάσεων, είτε να απομονωθούν και να οδηγηθούν στην έξοδο από το κόμμα, ώστε όσοι απομείνουν να είναι στη μεγάλη τους πλειοψηφία του «κλίματος Κασσελάκη» και των απόψεών του.
Αλλά κι αυτά πρέπει να επιβεβαιωθούν στην πράξη. Η Επιτροπή Καταστατικού, για παράδειγμα, που κλήθηκε να εξετάσει τις «ριζοσπαστικές» προτάσεις Κασσελάκη για κατάργηση της Πολιτικής Γραμματείας και της Κεντρικής Επιτροπής με άλλα όργανα, απέρριψε αυτές τις προτάσεις κι αποφάσισε να διατηρήσει τόσο την Πολιτική Γραμματεία όσο και την Κεντρική Επιτροπή, αλλά στη δεύτερη με μείωση των μελών της σε 200 από 300.
Αντίθετα, ο Στέφανος Κασσελάκης είδε δυο άλλες προτάσεις του να υιοθετούνται, δηλαδή η αλλαγή ονόματος και το μέτρο των τριών θητειών στην ίδια εκλογική περιφέρεια για τους βουλευτές του κόμματος.
Το μεγάλο θέμα, όμως για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι αν ο πρόεδρος του κόμματος αποφασίσει να λύσει την παρατεταμένη κρίση με νέα προσφυγή στα μέλη του κόμματος για αναβάπτισή του στην ηγεσία (ή καταψήφισή του) ή αν θα επιλέξει να καλυφθεί πίσω από μικρές πλειοψηφίες που ίσως καταφέρει να κερδίσει, παρατείνοντας την φθοροποιό κρίση στο εσωτερικό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ίσως μέχρι να τελειώσει η Κεντρική Επιτροπή αύριο, να ξέρουμε…