Οι γονείς ξεχωρίζουμε τη γκρίνια των παιδιών μας. Γνωρίζουμε καλά πότε γκρινιάζει επειδή πεινάει ή επειδή είναι κουρασμένο. Πότε γκρινιάζει επειδή δεν έγινε αυτό που ήθελε ή δεν του αγοράσαμε κάτι.
Και γνωρίζουμε πότε είναι γκρίνια επειδή δεν νιώθει καλά ή είναι άρρωστο. Πώς πρέπει να αντιδρούμε, όμως, στη γκρίνια όταν δεν οφείλεται σε κάποια σημαντική ανάγκη του ή θέμα υγείας;
Σύμφωνα με την παιδίατρο Σουζάνα Κέμπερ, ακόμα και η προσποιητή γκρίνια είναι κάτι στο οποίο πρέπει οι γονείς να αντιδρούν με ενσυναίσθηση, αφού πίσω από κάθε γκρίνια κρύβεται ένα αληθινό συναίσθημα.
Τόσο η γκρίνια, όσο και το ψεύτικο δάκρυ, το κλαψούρισμα είναι κάτι πολύ φυσιολογικό στα μικρά παιδιά. Έτσι επικοινωνούν. Δεν θα περίμενε κανείς από ένα παιδί να πει «μαμά σήμερα πέρασα μια χάλια μέρα». Αντίθετα, θα κλαψουρίσει, θα ζητήσει αγκαλιά, θα γκρινιάξει.
Ποια είναι η υγιής αντίδραση στη γκρίνια του παιδιού;
Δεν είναι ανάγκη να του δώσουμε αυτό που ζητάει, αν ξεπερνάει τα όρια που έχουμε θέσει. Δεν χρειάζεται να ενδώσουμε. Όμως χρειάζεται να δώσουμε προσοχή στο παιδί, να μιλήσουμε μαζί του και να του δείξουμε ότι νοιαζόμαστε και μπορούμε να το βοηθήσουμε. Αυτό που χρειάζεται με λίγα λόγια η παρουσία, η προσοχή και η αγάπη μας!
